María Luísa Fernández, nai dun mozo con autismo e autora de “La Mirada de Ángel”
Aínda que poida parecer unha novela con alma de best seller, o certo é que se trata dunha obra real e autobiográfica na que se recompilan, a través dunha serie de cartas, experiencias, emocións e sentimentos dunha nai ao seu fillo autista. Esa é a súa historia, a da súa familia a do seu fillo, Ángel, un mozo con diversidade funcional. Ademais é membro da Asociación Aspanaes e unha voz sobradamente autorizada para falar sobre O papel da familia, título da charla que ofrecerá o vindeiro xoves na I Xornada Diversidade e Familia.
Sempre falamos das barreiras que han de superar as persoas con diversidade funcional pero cales son as dos seus familiares?
As barreiras mentais son as máis difíciles de superar. O medo e o prexuízo, tan limitadores, conducen á invisibilidade dos diferentes e, polo tanto, á exclusión social. Capacidade fronte a discapacidade.
- Deben poñer as familias a primeira pedra no camiño cara a inclusión? Cal é o poder da familia?
Naturalmente. As familias coñecemos a realidade da diversidade de primeira man porque convivimos con ela. Debemos asumir un papel activo na procura da inclusión. Temos o dereito e tamén o deber de concienciar e de reeducar á sociedade, informándoa e formándoa. As asociacións son un potente dinamizador cara a sensibilización.
- Que opinas deste tipo de iniciativas? Son necesarias para avanzar cara a inclusión?
Calquera iniciativa que persiga espertar e cambiar miradas. Todas son necesarias e imprescindibles, e todas teñen o meu apoio e respecto.
- Que agardas atopar nesta I Xornada Diversidade e Familia?
Espero e estou convencida de que, como toda iniciativa que promove a Asociación Íntegro, aportarame coñecemento e será unha oportunidade única de compartir experiencias e emocións. Unha nova ocasión de reafirmarme na importancia de crer nas persoas e nas súas capacidades. E, por suposto, serán unhas xornadas marcadas por la alegría e a esperanza.
- O que tamén poderán atopar os/as asistentes ao acto é o teu libro “La Mirada de Ángel”, publicado
recentemente. Como está a ser a acollida entre o público?
Unha experiencia preciosa e moi enriquecedora. Creo nas persoas e como as emoción son universais, ao mostrar as miñas sen filtros, devólvenme tamén emocións sinceras. Só recibo empatía, cariño e respecto e estou moi agradecida por elo.
- Trátase dunha obra autobiográfica, que é máis difícil, escribir ou contar a túa propia vida?
Son dous momentos vitais distintos. Mentres o escribía estaba vivindo os momentos máis intensos da miña vida, adaptándome a unha nova realidade. Contalo agora, coa distancia que dan os anos, é compartilo, e iso supón unha oportunidade de axudar a outras persoas que estean pasando pola mesma situación e demostrar que todos somos capaces, que as diferenzas enriquecen e que todos/as temos dereito a ser aceptados e respectados polo que somos, seres humanos.
